Een goed begin is het halve werk

Tijdens mijn eerste kennismaking met Christ toen ik mijn entree maakte bij Salves, vertelde hij me over de dingen die hij gaandeweg had geleerd voordat hij Salves was gestart. En over de dingen waar hij tegenaan was gelopen gedurende zijn carrière en waarvan hij zei: “dit moet anders.” Zo werkte hij een tijd lang zoveel dat zijn vrouw erover begon te klagen en werkte hij een tijdlang bij een bedrijf dat heel hiërarchisch te werk ging en hij het daardoor niet naar zijn zin had. 

Een goede balans tussen werk en privé

In mijn optiek is té veel werken nooit goed en de conclusie van Christ was ook dat er binnen Salves een goede balans moest zijn tussen het werk en privé van de medewerkers. Ik ben blij dat hij hier in zijn voorgaande loopbaan is achter gekomen en wij hier als consultants nu de vruchten van plukken. Deze conclusie heeft hij alleen kunnen bereiken doordat hij zich kwetsbaar opstelde naar in dit geval zijn vrouw en haar kritiek serieus nam.  

Een platte organisatie

Bedrijven waarbij je de bedrijfsleiding nooit in de ogen aan kan kijken vind ik te onpersoonlijk. Soms loop je hier tegenaan en merk je dat je te weinig autonomie hebt. Een dergelijk bedrijf zou niet bij mij passen. Door goed te kijken waar het nu niet lekker zit, als dat het geval is, kun je dus ook veel beter bepalen waar je jouw volgende stap gaat zetten. Bij Salves staat vrijheid en verantwoordelijkheid over het bepalen van je eigen koers dan ook voorop. 

Een goed begin is maar de helft

Die openhartigheid over Christ zijn leermomenten heeft me destijds geïnspireerd om zelf ook openhartiger te zijn over dingen waar ik zelf in mijn werk en zelfs privé tegen aanloop of in het verleden tegen aan gelopen ben. Dat is een goed begin, maar vervolgens moet je er wel werk van maken. De tweede helft, het leren van je fouten, gaat helaas niet vanzelf.

Iedereen maakt fouten

Iedereen maakt fouten, maar het is de manier waarop je ermee omgaat die je onderscheid van de rest. Als je jouw fouten niet erkent, ontneem je jezelf de kans om er van te leren. In het boek Black Box Thinking van Matthew Syed legt de auteur uit dat we onze visie op fouten en falen moeten veranderen om ons “potentieel als individuen en organisaties” te bereiken. Als je wil leren van fouten, moet je de manier waarop je ermee omgaat veranderen. Nou ga ik er niet vanuit dat je nooit iets leert van je fouten, maar je zal je soms toch over enige gêne en schaamte moeten zetten om van een fout een leermoment te maken. 

Straf fouten niet af

Die verandering breng je teweeg door transparantie te belonen en gemaakte fouten niet af te straffen. Bij jezelf en binnen je organisatie. Niemand maakt opzettelijk fouten, maar het kan moeilijk zijn om mensen ertoe te zetten fouten toe te geven. Mensen zijn geconditioneerd en denken vaak dat fouten maken slecht is, dat het iets zegt over hen als persoon en dat ze op de een of andere manier gestraft zullen worden als ze een fout maken of toegeven. Dat is ook niet zo gek, want dat is wat men continu te horen krijgt en wat er gebeurt binnen bijvoorbeeld de politiek, de sport en het bedrijfsleven. Maar ook binnen jezelf herken je vast wel de stem die je afkeurend toespreekt wanneer je iets fout hebt gedaan. Die stem gaat je echt niet helpen om dezelfde fout in de toekomst te voorkomen. 

Transparantie en vertrouwen gaan hand-in-hand

Transparantie – en het toegeven van fouten – kan alleen plaatsvinden wanneer mensen zich op hun gemak voelen. Wanneer je het gevoel hebt dat wat je zegt tegen je gebruikt kan worden, zul je niet geneigd zijn om open kaart te spelen. Er is dus vertrouwen nodig om transparantie in de hand te werken. Dat vertrouwen wordt gebouwd door zelf een voorbeeld te zijn. Doordat Christ mij vertelde over de fouten die hij maakte, durf ik nu zelf ook makkelijker te praten over de fouten die ik maak. Hierdoor kan ik het er niet alleen makkelijker over hebben, maar kan ik er ook een stuk eenvoudiger  onder andere met de hulp van anderen – van leren.

In een complexe omgeving zijn fouten nodig

Bij Salves detacheren we consultants die zich bij de klant inzetten als scrum master, quality engineer, tester, testautomatiseerder, product owner en ga zo maar door. We opereren in complexe landschappen waarbij het niet de vraag is of er iets fout gaat, maar wat en wanneer. Fouten zijn onvermijdelijk en daarom hoor je vanuit de IT-wereld wel eens kreten zoals “fail fast” en “fail often“. Je kan maar beter snel op je bek gaan, want dan weet je tenminste wat je moet verbeteren. Bij software is dat misschien makkelijker te bepalen – doet ‘ie het of doet ‘ie het niet – dan bij de manier waarop mensen met elkaar samenwerken.

Analyseren van fouten is soms ontzettend moeilijk

Maar dat het moeilijk is om fouten te herkennen, erkennen en te analyseren als het over de relatie tussen mensen gaat, betekent nog niet dat we het niet moeten proberen. Als consultant probeer ik er steeds meer werk van te maken om openheid te geven over de fouten die ik maak. Niet alleen zodat ik er zelf meer van kan leren, maar ook zodat ik hopelijk anderen inspireer om hetzelfde te doen.