Een product risico analyse die wérkt in de praktijk

EEN STROOM AAN PROJECTEN

Dit zijn op zich al lastige vragen, maar enkele jaren geleden kwam daar voor mij nog een extra uitdaging bij. Ik werkte in een vaste functie als testmanager en was ook meteen de enige tester. Wel was er een projectbureau met zes tot tien projectleiders. Ik moest mijn tijd dus goed verdelen en was erg gebaat bij een snelle PRA. Liefst één die me in een gesprek van een uur een compleet beeld gaf.

Op basis van de meest gebruikte kwaliteitskenmerken (voor de liefhebber: ISO 25010) ben ik toen een aantal risicovragen gaan opstellen. Zowel over de kans dat er iets mis zou gaan en de impact áls dit zou gebeuren.

DE BESTE FEEDBACK

Doordat ik onder de beheerafdeling viel, had ik veel contact met beheerders en zat ik direct naast de change manager en de servicedesk. Ook sprak ik vaak met de belangrijkste gebruikers, omdat ze mijn vaste acceptatietesters waren. Alles wat – ondanks onze beste testinspanningen – alsnog mis ging in de praktijk, was meteen zichtbaar voor mij. Dit was vervolgens inspiratie om nieuwe risicovragen te stellen bij de start van het volgende project.

In totaal heb ik deze functie vijf jaar ingevuld. Sinds ik bij Salves werk, heb ik deze methode altijd onder de arm meegenomen. Inmiddels heb ik de vragenlijst met succes kunnen toepassen in de verzekeringsbranche, in de zorg, in de bouw en nu bij de rijksoverheid. Iedere werkomgeving heeft ervoor gezorgd dat ik de risicovragen kon aanvullen of aanscherpen.

DE PRAKTIJK VAN VANDAAG

Inmiddels is het een lijst met ongeveer 70 vragen. Dat klinkt misschien als erg veel, maar in de praktijk doorloop ik deze vragen in ongeveer één uur tijd. De totale sessie is vaak anderhalf uur. Het laatste deel is voor eventuele discussie en een samenvatting. Na die sessie hebben alle deelnemers, vanuit de business en vanuit de techniek, een gezamenlijk en behoorlijk compleet beeld van de grootste risico’s.

Grotere projecten hebben er overigens vaak baat bij om de risico’s nog wat verder uit te werken. Als bijvoorbeeld blijkt dat functionaliteit (ofwel ‘functionele geschiktheid’) een hoog risico heeft, dan loont het om te kijken voor welke componenten of deelsystemen dit met name geldt.

Het mooie is vervolgens dat deze standaard aanpak van een PRA makkelijk vertaald kan worden naar een standaard aanpak van een testplan. Je kunt vrij snel goed onderbouwde accenten leggen in je toets- en testactiviteiten. Maar dat is iets voor een ander blog. 😉

VERDERE ONTWIKKELING

In mijn huidige opdracht heb ik de luxe om bij de klant dagelijks met een team van Salves-collega’s aan een groot aantal testtrajecten te werken. De 70 risicovragen worden dus de komende tijd weer verder aangescherpt door een groot aantal testexperts. Als we hiermee ‘klaar’ zijn, delen we het resultaat graag met onze klanten en andere geïnteresseerden. En mocht je alvast een inkijkje willen, of je hebt zelf al een dergelijke vragenlijst om te vergelijken, laat het ons vooral weten!